Razend Carry Slee

1. Zakelijke gegevens

De titel van het boek is Razend. Het is geschreven door Carry Slee, en de tekeningen op de voorkant zijn gemaakt door Marlies Visser. Het is uitgegeven door FMB uitgevers. Het is bekroond door de Nederlandse Kinderjury en getipt door de Jonge jury. Het boek heeft 144 pagina's. Het boek verscheen voor het eerst in het jaar 2000.

2. Samenvatting van het boek

Sven, de hoofdpersoon, is een aardige rustige jongen. Hij heeft bijna zijn hele leven doorgebracht in het water maar is er een tijdje geleden mee gestopt. Hij wil zo meer tijd vrij maken voor het filmen ook een grote hobby van hem. De vader is het er niet mee eens en daarom wordt Sven mishandeld. Lennart, de broer van Sven, doet ook aan zwemmen en heeft er veel plezier in. Daarom mag hij ook aan alle belangrijke wedstrijden meedoen. De vader trekt Lennart voor omdat de vader erg trots op hem is.

Sven is verliefd op een meisje uit zijn klas, Roosmarijn. Ze wil actrice worden. Daarom vraagt Sven of zij in haar nieuwe film wil spelen. Als Roosmarijn bij Sven thuis is doet Lennart open. Lennart wordt ook verliefd en vertelt leugens over Sven. Hij doet dit omdat hij in de gaten heeft dat Roosmarijn Sven leuk vind.
Roosmarijn heeft ook een probleem. Haar leraar wiskunde, die geliefd is bij alle leerlingen, kan niet van haar afblijven. Als haar vriendin dit hoord verteld ze het aan de klas. Niemand gelooft het. Sven begrijpt het wel en hij wil actie ondernemen. Onder de wiskunde les zegt Sven dat de leraar van Roosmarijn af moet blijven en Sven wordt van school geschorst. Maar dat Roosmarijn het slachtoffer is wil Sven niet vertellen. Later betrapt de directeur de leraar dat hij aan Roosmarijn zit. Roosmarijn vertelt alles en gaat daarna naar Sven.

Als Sven even later thuis komt is zijn vader razend. Hij heeft gehoord wat Sven heeft geroepen en slaat hem in elkaar en roept dat hij Sven niet meer als zoon hebben wil. Door de pijn, kwaad en verdrietigheid besluit hij om van huis weg te lopen. Hij koopt onderweg een mes en gaat toch terug naar huis toe. Hij staat voor zijn vader en zegt dat zijn vader hem neer mag steken omdat hij toch niet van hem houdt. Hij loopt weg en laat het mes achter op de grond.

De vader en Sven moeten met een maatschappelijk werktster gaan praten en dan komt alles boven water dat de vader van Sven vroegen ook in elkaar werd geslagen. Aan het eind komt het goed tussen vader en zoon en krijgen Sven en Roosmarijn verkering.

3. Over de auteur

Carry Slee werd in 1949 in Amsterdam geboren. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Expressie door Woord en Gebaar in Utrecht en werkte ze een aantal jaren als lerares drama in het voortgezet onderwijs. In 1988 debuteerde ze in het tijdschrift Bobo met verhalen over Keetje Karnemelk. Haar eerst boek, Rik en Roosje, een voorleesboek voor jonge kinderen, verscheen in 1989. Daarna volgden algauw meer boeken, meestal realistische verhalen voor jonge kinderen. In de jaren erna ging ze ook voor oudere kinderen schrijven. Haar 10+-boeken werden razend populair bij de jeugd, gezien de vele nominaties en prijzen die ze voor haar boeken ontving. In 1999 schreef Carry het Kinderboekenweekgeschenk, Bikkels. In haar boeken schrijft Carry over onderwerpen als discriminatie, drugs, homoseksualiteit en pesten en dat werd zeer gewaardeerd door de doelgroep. Onder het pseudoniem Anne Mileau schreef Carry een drietal boeken die qua stijl en onderwerpen afweken van haar andere boeken: Haas en Kip, Anne en De verborgen prins. Taal en thematiek van deze drie boeken zijn subtieler van aard. Met Moederkruid (2001) debuteerde Carry als schrijfster voor volwassenen. In totaal zijn er nu vier boeken voor volwassenen van haar hand verschenen. Na Moederkruid, dat genomineerd werd voor de NS Publieksprijs, verschenen Dochter van Eva (2002), De toegift (2005) en Ooggetuigen (2007).

4. Over het boek.

A: Er staat op de voorkant een muur die is ondergespoten met graffitie denk ik.                   B: Het boek is aan niemand opgedragen net zoals alle andere boeken van carry slee.       C: Thuis bij Sven, hij wordt daar mishandeld door zijn vader. Op school, waar de wiskunde leraar aan Roosmarijn komt.        D: Het verhaal heeft en open einde want je kan zelf bedenken wat er met Sven en Roosmarijn gaat gebeuren

5. Leeservaring

Ik vind het wel een goed onderwerp omdat je nu nog een heel leven voor je hebt en het je ook zomaar kan gebeuren dat je op een dag wordt mishandeld. Ik weet niet hoe het is en voelt om mishandeld te worden maar het lijkt me erg pijnlijk wat Sven allemaal meemaakt in zijn leven. Ik wist er niet veel van dus als je de boeken van Carry Slee leest weet je er wel meer over als je het boek uit hebt. Nadat het boek uit was moest ik wel zuchten omdat het een mooi maar spannend verhaal is. Er zitten geen moeilijke woorden in dus je leest er makkelijk doorheen. Doordat Sven thuis telkens wordt mishandeld en de wiskunde leraar telkens aan Roosmarijn zit, wordt het onderwerp goed naar voren gebracht en weet je ook telkens waar het verhaal over gaat. Doordat het telkens wordt herhaald wordt het op een gegeven moment wel een beetje voorspelbaar wat er gaat gebeuren met Sven en Roosmarijn. De problemen van de twee hoofdpersonen worden wel grondig uitgewerkt. Dit is het eerste boek dat ik lees over dit onderwerp. Het onderwerp spreekt mij wel aan omdat je niet weet wat het is en ik er meer over wou weten.

De gebeurtenissen blijven je boeien omdat je wel telkens weer die tussen gebeurtenissen hebt. Door die gebeurtenissen zit er wel genoeg tempo in het verhaal en kun je er ook makkelijk doorheen lezen. Het gaat echt om wat Sven voelt en meemaakt in zijn eigen huis. Bij Roosmarijn gaat het alleen om de gebeurtenissen die ze meemaakt in de klas en op school. Als leraar kom je niet aan je eigen leerlingen want dat mag gewoon niet. De gebeurtenissen zijn wel geloofwaardig want het kan in je echte leven ook zomaar gebeuren dat je word mishandeld of dat er een leraar aan je zit. Ik heb het nog nooit meegemaakt dus het is voor mij helemaal niet herkenbaar. Het is ongewoon om aan een leerling van je te zitten of door je vader mishandeld te worden. Ik zou het echt helemaal niet willen meemaken. Allebei niet. Het lijkt me echt verschrikkelijk.

Carry Slee maakt het verhaal echt. Het kan zo iedereen gebeuren. In de film was het ook zo. Ik kan me er niet in verplaatsen maar de mensen die het wel meemaken kunnen zich er wel in vermaken en dat vind ik nou zo jammer. Sven en Roosmarijn lossen wel zelf hun problemen op en Sven maakt het weer goed met zijn vader. Een happy end.

Je hebt twee totaal verschillende gebeurtenissen maar Sven houdt het gewoon voor zich zelf en Roosmarijn spreekt er heel open over. De dingen die er gebeuren volgen wel logisch op elkaar aan. Elk hoofdstuk is weer spannend omdat je niet weet wat er met Sven gaat gebeuren als hij thuis komt. Omdat je 2 verhaallijnen hebt wordt het al wel wat lastiger maar ze hebben alle bij een probleem. In het verhaal zit 1 terugblik en dat is dat de vader van Sven terug denkt aan zijn jeugd. Verder zitten er geen terugblikken in. Aan het einde komt het allemaal weer goed. Sven heeft het goed gemaakt met zijn vader. De wiskundeleraar is van school weg en Roosmarijn en Sven hebben verkering. Een happy end dus.

Het is een makkelijk verhaal om te lezen omdat je er geen moeilijke woorden in hebt staan. Dus je begrijpt de zinnen wel goed. De beschrijvingen zijn mij niet eens opgevallen in het verhaal. Als je er eenmaal aan het lezen bent kun je het boek niet zomaar wegleggen omdat je wil weten wat er verder gebeurt. De gesprekken in het verhaal zijn wel soms verwarrend. Maar ik kon er goed doorheen lezen.

5. Verwerkingsopdracht

Een brief aan de ouders:

Hallo mama,

Ik vind het niet leuk om te zeggen maar jullie behandelen mij niet met respect. Ik wordt in ieder geval elke dag in elkaar dag in elkaar geslagen door papa. Ik vind het niet leuk om te zeggen maar ik wil hier niet meer wonen, tenzij het veranderd. Papa slaat mij alleen in elkaar als er niemand bij is. Daarom durf ik ook niet met m'n vrienden te gaan zwemmen omdat ik bang ben dat ze gaan vragen wat er met me is gebeurt. Hij trekt Lennart alleen maar voor en als ik tegen hem praat krijg ik weer een slag in mijn gezicht. Ik wil dat dit stopt. Waarom doet papa zoiets? Houdt hij wel van mij? Waarom behandelt hij mij niet met respect? Dit soort vragen stel ik mezelf de hele dag en telkens kan ik er geen antwoord op vinden. Ik wil gewoon dat dit stopt, want ik durf gewoon niet meer naar huis te komen naar schooltijd. Hij wil niet eens met me praten want ik doe alles verkeerd in zijn ogen. Hij leent mijn camera zonder dat het mag. Heeft alleen maar lol met Lennart en jij loopt er maar een beetje achter aan. Ik vraag netjes of ik mijn camera terug mag krijg ik een klap. Alles wat ik doe maar dat ook egt alles doe ik verkeerd in de ogen van papa. Kun jij me helpen hoe ik gewoon met hem kan praten zonder dat ik weer een blauw oog heb? Ik wil graag antwoorden op mijn vragen die ik elke dag aan mezelf stel. Ik wil niet meer in die verdrietigheid, pijn en woede leven. Ik wil er gewoon helemaal vanaf. Ik wil graag beginnen met mijn jeugd want die is nog niet begonnen. Ik kan niet vrij leven omdat ik altijd onder de pleisters en de blauwe plekken zit. Lennart en jij hebben het misschien niet door maar oma heeft het wel door. Ik ben bij haar geweest met een blauw oog omdat ik niet naar huis durfde te komen. Lieve mama, kun je me alsjeblieft helpen? Ik weet het echt niet meer. Groeten Sven